Open deur in de Morvan

door Pauline Brenninkmeijer

Midden in de Morvan, in het gehucht Fragny, ligt het droomhuis dat onze straatgenoten, Barbara en Gerard, vier jaar geleden hebben gekocht. Na vijf jaar zoeken hebben ze deze "fermette" gevonden en sindsdien brengen ze er met genoegen lange zinderende zomers door. Het gehucht telt 13 huizen, waarvan er zeven permanent worden bewoond.

Nadat iedereen al op vakantie was geweest, mocht ik eind september nog een dag of tien met vriendin Anna Maria mee naar "Le Moulin Bouquet", het domein van haar tweelingbroer Peet in de Bourgogne. De dag voor mijn vertrek sprak ik toevallig mijn overburen Gerard en Barbara over hun Franse stekje. Het bleek dat dat redelijk in de buurt lag van mijn vakantieverblijf. Gerard was zich juist aan het voorbereiden op een laatste korte trip naar Frankrijk, voor de winter aanbreekt, om daar nog even wat te klussen. "Misschien kom ik je wel opzoeken" kondigde ik aan. Ik zit nu eenmaal nieuwsgierig in elkaar.

En route naar Fragny kozen we voor de meest landelijke weggetjes. We stopten in elk dorp waar een kerk stond en bij elke kastanjeboom, want Anna Maria wilde de tamme kastanjes verzamelen om er een speciaal gerecht van te bereiden. Zo waren we al gauw drie uur onderweg voordat we Fragny bereikten. Gérard verwelkomde ons hartelijk en troonde ons meteen mee naar de tuin. Vol trots vertelde hij wat hij en Barbara daar allemaal eigenhandig hebben aangelegd en de vele plannen die ze nog koesteren.

Het was zacht najaarsweer met zo nu en dan een regenbui, maar een ijl zonnetje brak door toen we door het groen wandelden. Een groot spinnenweb schitterde in de zon. Gérard wees ons op een lap grond dat grensde aan de tuin en ook nog aan hen toebehoort. Te groot om te bewerken, maar wel mooi om op uit te kijken en een gevoel te krijgen van "dit is allemaal van ons".

Daarna volgde een rondleiding door het huis. We betraden een wijnkelder, een boerenschuur waar ze de caravan stallen en waar gasten in kunnen overnachten. Een tweede schuur met een zolder. Met een trappetje bereikten we een verdieping waar Gérard op dit moment bezig is een appartement te bouwen. De badkamer en één slaapkamer waren al klaar. Dit willen ze gaan verhuren. Helemaal niet gek. Trouwens, het hele huis is te huur, als zij er zelf even niet hoeven te zijn. "Hoe mooi ik het hier ook vind, we willen ook nog wel eens ergens anders naar toe", legde Barbara mij later uit. Het zag er allemaal prachtig uit en met maximaal zes personen is het hier een riant onderkomen. Het woonhuis beneden oogt knus. Alsof hier mensen vertoeven die weten te genieten in een rustige omgeving zonder de hectiek van drukke banen en stadse verleidingen. De oorspronkelijke keuken hebben ze betrokken bij de woonkamer en het keukengedeelte naar een andere ruimte verplaatst. Van de woonkamer loop je zo het terras op en er is ook nog een allerliefst balkonnetje waar je vanaf een bankje dromerig naar het landschap kunt staren. Er staat een prachtige houtkachel die waarschijnlijk veel gebruikt wordt. Natuurlijk is er een tv en een satelliet zodat ze Nova niet hoeven te missen, en natuurlijk is er een pc met internetaansluiting. Maar dat mag ook wel als je bijna de helft van de tijd in den vreemde verkeert en je toch contact wilt houden met familie, je kinderen en je kersverse kleinkind. Her en der staan gebeeldhouwde bustes, gecreëerd door Barbara.

Van april tot oktober leven als God in Frankrijk om de rest van het jaar te genieten van je huis in de Mauritsstraat en het stadsleven. Een beter leven kan ik me bijna niet voorstellen. Misschien moet ik maar eens gaan inventariseren, zogenaamd voor Mauweb, welke straatbewoners nog meer beschikken over een paradijsje, ergens in verre of nabije oorden. Wellicht kunnen we nog eens ons eigen reisbureau starten voor de straat.

Mijn vakantie op Le Moulin bouquet was ook Goddelijk. Peet Plooij bouwt daar in zijn eentje een plek, geschikt voor individuele vakantiegangers, maar ook voor het houden van seminars of trainingen. Zonodig begeleidt hij mensen die zijn vastgelopen in hun leven. Op dit moment kan hij maximaal twaalf personen huisvesten. In de toekomst, als hij alle gebouwen die er op zijn terrein staan heeft opgeknapt, kan dat aantal gemakkelijk oplopen tot 25. Er stroomt een rivier over zijn grondgebied, waar in de zomer druk in wordt gezwommen. Er is een waterval, een watermolen, een klein kampeerterrein, een gite met twee appartementen, een caravan, een woonhuis met vier grote slaapkamers met een veranda en een tuin zo groot, dat je er niet eens weg hoeft om te gaan wandelen. Om de zon te kunnen zien zakken boven het schilderachtige gehucht La Chapelle aux Chasses, beklim je de heuvel. Het hele jaar door is het mogelijk om daar voor korte of langere tijd te verblijven, te onthaasten en naar de waterval te staren of in de hangmat te luieren. Elke morgen verzorgt hij een heerlijk ontbijt met verse croissantjes. "Alles voor de gasten" werd zijn en ons motto gedurende ons verblijf. Voor meer informatie, zie:

www.lemoulinbouquet.com