Zeeroeien en kippenfluisteren

Bas de Boer

‘Wat Bas kan, is heel bijzonder’, zegt vader Bart de Boer (1961) trots.‘ Bas is een kippenfluisteraar. Hij kan onze kippen oppakken en in zijn armen nemen, ze blijven uit zichzelf rustig bij hem zitten. Dat lukt normaal niemand, bij kippen.’

Bart en Bas (8) wonen op een rozenrijk hoekje van de Mauritsstraat, samen met Jeanette van Zanten (1965) en Tim (5). Ze wonen er al jaren. Jeanette en Bart woonden in 1989 al op de eerste verdieping. In de loop van de tijd zijn de andere verdiepingen daarbij gekomen. De eerste 12 jaar was de begane grond voor het ontwerpbureau van Bart, maar sinds vijf jaar is de woonkamer naar de begane grond verhuisd. Jeanette, lachend: ‘Hee, wat leuk dat jullie ook in de straat zijn komen wonen, zeggen mensen soms tegen ons sinds wij op de begane grond wonen.’

Jeanette, Tim, Bas, Bart

Misschien komt dat omdat Bart veel zelf heeft gedaan bij de laatste verbouwing. Menig straatbewoner heeft bewonderend toe staan kijken hoe hij eigenhandig het schuine muurtje opmetselde waarin het smeedijzeren tuinhek is geplaatst. Van binnen is het huis modern en ruim, met als opvallendste meubelstuk een tafelvoetbalspel uit de jaren 50. Het huis had als tuin alleen een klein plaatsje. Om daar iets leukers van te maken hebben Bart en Jeanette hun garage gesloopt en voila; een stadstuin. Compleet met kippen.

Die kippen spelen een bijzondere rol in de huishouding. Ze houden nauwlettend in de gaten wat er in de keuken gebeurt. (Beweeg uw muis over de foto)


Bas maakt zelf een prima bakje cappuccino......maar onder toezicht.

Tussen het kippenhok en de fietsen bevindt zich ook de timmerwerkplaats van Bas. In dozen en sinaasappelkratjes heeft hij zijn houtvoorraad opgeslagen. Op het stoepje staat een van zijn laatste werkstukken: een piratenboot, compleet met zwarte zeilen. Broertje Tim mag er eigenlijk niet komen.

Tim is dan ook met hele andere dingen bezig. Hij heeft een eigen vragenlijstje voor de interviewer. Tim: ‘Hoe wordt een olifant eigenlijk geboren? Een olifantenbaby is al zo groot! En hoe kan er eigenlijk een geweer uit een tank komen? En hoe komen die kogels er dan in?’
Moeder Jeanette aait hem over zijn bol.

Jeanette is fysiotherapeute en werkt op het Sport en Fitnesscentrum in De Hoogstraat. Ze begeleidt groepen kankerpatiënten bij hun fysieke en psychische revalidatie. Twee dagen per week is ze vrij. Op die dagen brengt ze Bas en Tim soms hardlopend naar school. Jeanette:  ‘En dan ren ik verder het bos in. Nog een uurtje. Of twee.’

Dat tikt aan. Uw verslaggever is zwaar onder de indruk. Bart begint te lachen: ‘Ze loopt halve marathons. Maar toen ik haar leerde kennen kon ze de straat nog niet hardlopend uitkomen. Toen liep ik haar er met gemak uit.’
Nu niet meer. Onlangs liep Jeanette nog de halve marathon van Egmond, langs het strand. En dat is nog niet alles. Jeanette: ‘Dat hardlopen is eigenlijk bijzaak. Mijn hart ligt meer bij roeien. Ik roei bij Viking. Roeien op het Merwedekanaal wordt na verloop van tijd een beetje saai. Ik hou vooral van lange stukken roeien. Dat doe ik eens per maand, een hele dag. Laatst zijn we van Nijmegen naar Dordrecht geroeid.’

Jeanette aangespoeld aan de Middellandsezeekust

Maar het ultieme langeafstandroeien is voor haar op zee roeien. Zeeroeien? Jeanette:’Ja, dat is nog heel klein in Nederland. Er zijn nog maar vijf zeeroeiboten, medegefinancierd door de Koninklijke Nederlandse Roeibond. Dat zijn speciale boten waarmee je door de golven kan varen. Het water spoelt er gewoon weer uit. Die boten liggen onder andere bij clubs in Rotterdam en Dordrecht, vlakbij zee.’ De afgelopen zomer heeft ze een week op de Middellandse Zee geroeid, bij Istrië. ‘Dan zitten we zeven uur op het water en 's nachts kamperen we.’

Bart hoort het allemaal lachend aan. Zelf loopt hij net genoeg hard om fit te blijven. Bart: ‘Toen ik laatst nieuwe schoenen ging kopen vroeg de verkoper: wat is uw trainingsschema? Ik vroeg: trainingsschema? Nou ja, zei die verkoper, hoe vaak wilt u gaan lopen? Ik zei: zo min mogelijk! Waarop die man mij natuurlijk een beetje raar aankeek.’

Bart is grafisch ontwerper, en medeoprichter van de Mauritsstraatsite. Jarenlang had hij een ontwerpbureau, tot hij enkele jaren geleden besloot dat hij eens iets anders wilde. De afgelopen anderhalf jaar was hij interim manager Uitzenden bij de Publieke Omroep. Hij zorgde voor de logistiek en techniek rondom de uitzendingen op Nederland 1, 2 en 3. Inmiddels is hij een opvolger aan het inwerken.

En de website? Bart: ‘Op het moment is het een beetje stil. Het gaat te goed in de straat. De website komt vooral tot leven wanneer er onderwerpen zijn die iedereen bezighouden, zoals destijds de herinrichting van de straat en de invoering van betaald parkeren. Wij doen die site inmiddels al meer dan zes jaar. Eigenlijk zijn we dringend op zoek naar versterking. Het zou leuk zijn als er meer mensen waren die af en toe een stukje voor de site gingen schrijven. Dat kan ook eenmalig. En het mag ook over kleine dingen gaan. De site blijft een mooi instrument om elkaar op de hoogte te houden wat er speelt in de buurt.'

huiskat Streepje