De mensen en hun Mauritshuis
Theo is nog geen 2 jaar en hij verstaat al Nederlands, Frans, Deens
en Engels
In Mauritsstraat 5 woont een talenwonder. Theo, de blonde zoon van Paul Jacquin
(31 jaar) en Anja Langer (32), wordt op Koninginnedag 2 jaar en kan al met
vier talen uit de voeten. Met zijn moeder en oma spreekt hij Deens, zijn vader
liefkoost hem in het Frans, als Anja en Paul samen in het Engels praten pikt
Theo dat ook op en op de crèche spreekt hij Nederlands. 'Theo spreekt
het best Nederlands van ons drieën', vertelt Anja. Hij leert snel doordat
hij vijf dagen op de Maliebaan op de crèche zit. 'De laatste tijd is
hij verslaafd geraakt aan tekenfilms en ook daardoor groeit zijn woordenschat'.
Anja kan zich ook al aardig in het Nederlands redden maar Engels gaat toch
makkelijker.
Wat doen een Deense en een Fransman in de Mauritsstraat? 'We wonen er pas
sinds januari en hebben het in onderhuur van Ank en Pieter, die met hun drie
kinderen voor een paar jaar naar California zijn geëmigreerd. Hiervoor
woonden we aan de Oudwijkerlaan in een veel kleiner huis. We zijn erg blij
me dit huis, ook omdat de mensen in deze straat veel vriendelijker zijn'.
Anja's ouders woonden oorspronkelijk ten noorden van Kopenhagen. Haar vader
was diplomaat en voerde de familie naar Washington en Brussel. Daarna volgde
ze een master-opleiding Business and Administration, die haar in Parijs, Londen
en Berlijn bracht. In 1994 ontmoette ze Paul, afkomstig uit Reims, die dezelfde
opleiding volgde. Hun werk bracht ze in Utrecht. Paul werkt in de financiële
sector bij NeSBIC. Anja geeft bij Cisco Systems in Amsterdam-Z.O. adviezen
aan telecombedrijven over innovaties in hun dienstenpakket. Ze werken beiden
meer dan fulltime, maar dankzij de elektronische snelweg kan gelukkig veel
vanuit huis gebeuren.
Paul, Theo en Anja, april 2004
De mensen en hun Mauritsstraat
Ze bekijken de Mauritsstraat met internationale ogen. Het is een prachtige, historische straat, en opmerkelijk smal vergeleken met bij voorbeeld de Parijse infrastructuur. 'Herenhuizen' zoals hier hebben ze nooit ergens gezien. De huizen zijn smaller van opzet en ook lager. Elders troffen zij altijd hoge, brede gebouwen opgebouwd uit appartementen. Utrecht vinden ze een schitterende combinatie van een grote stad met provinciale kenmerken. Je kunt snel op de fiets in het bos komen en het is niet zo vreselijk druk als de grote hoofdsteden. Dat de straat een website heeft en dat er op 26 juni een straatfeest komt is hen niet ontgaan. 'We hadden nooit gedacht dat we ooit in Utrecht zouden wonen, en nu al zo lang: bijna 5 jaar!'