Zevenblad, heel veel zevenblad

Net voor het straatfeest van 2004 kwamen ze hier wonen: Nienke Uniken Venema (1961), Laurens Brouwer (1959) en hun kinderen Floor ( 2001) en Mark (2000). Ze betrokken een huis waar 80 jaar niets meer aan was gedaan. Zelfs de keuken was nog origineel. Ook de badkamer was 30 jaar oud. "Niet leuk-oud, maar vies-oud" verzucht Nienke. "Gelukkig was het dak gerenoveerd en was er een nieuwe cv-ketel. Dat vond ik zo bemoedigend, die cv-ketel." Ten onrechte, naar later bleek, want omdat overal elders in huis geisertjes hingen die moesten verdwijnen, bleek er toch een nieuwe ketel te moeten komen die ook warm water voor de badkamer kon leveren.

Na een paar maanden klussen was het huis bewoonbaar. Nienke (die beroemd is vanwege haar groene vingers omdat de blauwe Amerikaanse sering aan de gevel sinds haar komst uitbundiger bloeit dan ooit tevoren - zie elders op deze site) memoreert ook de abominabele staat van de tuin. "Die bestond voornamelijk uit liguster en zevenblad, heel veel zevenblad." Het schuurtje, waar je je hand doorheen kon steken, moest plaatsmaken voor een sloophouten tuinhuis op palen voor de kinderen. Laurens: "Het hout komt uit een heleboel containers uit deze buurt."

Geen wonder dat Laurens oog heeft voor hout. De directeur van Maatwerk projectmanagement, werkzaam op het gebied van de gemeentelijke infrastructuur, is in zijn vrije tijd een verwoed modelbouwer. Hij heeft een hele timmerkamer ingericht met speciale modelbouwgereedschappen en werktuigen. Hij heeft een voorkeur voor modellen van zeilboten. Zijn andere grote passie is dan ook: zeilen. Hij trekt er soms wekenlang alleen op uit en zeilt dan bijvoorbeeld in de eilandenrijke wateren tussen Zweden en Denemarken. Bewonderenswaardig dat hij ook nog tijd over houdt om trompet te spelen in een big band en in zijn eigen popgroep.

Zoon Mark houdt het voorlopig bij Lego. Of hij speelt met zijn Märklin-treinbaan. En natuurlijk doet hij aan voetbal. Dochter Floor houdt van paardrijden en zit op Circus Jopie. Nienke, die lang als geestelijk verzorger gewerkt heeft in een verpleeghuis, werkt nu bij een kennisinstituut voor de gezondheidszorg. Mark is het niet helemaal eens met de drukke werkzaamheden van zijn ouders. "Er zijn veel te veel oppassen. Maar ja, dat heeft ook voordelen. Ze weten bijvoorbeeld niet hoeveel snoepjes je mag."

KK 7 januari 2008