Bouwvergunning
Utrecht, 17 oktober 2006, van onze verslaggever op locatie
Inmiddels hebben de meeste buurtbewoners hun draai rond het hekje gevonden. Naar de stad door het hekje. Terug: achter het hekje langs. De jongens van de Hoogstraat natuurlijk niet. Die maakten met vijf rolstoelen een fotoreportage van een file met beknelde rijtuigen.
Vanmorgen, maandag, was het dan zover. Onze persoonlijke toezichthouder kwam poolshoogte nemen. Meerdere minuten liep hij rond zijn constructie en kwam geloof ik wat laat tot de conclusie dat de paal weg was. Op zijn hurken controleerde hij het vakkundig straatwerk van buurtgenoten. En ging toen op zoek naar zijn paal en vond die natuurlijk weer onder het brugje. Was het een woedende of een teneergeslagen worp waarmee het paaltje in de bak van de truck werd gesmeten?
Maar ik geloof echter dat het nu pas echt serieus begint te worden. Dit is absoluut het prioriteitsproject van onze stad. Nog geen uur na vertrek, kwam er een auto aan ( duidelijk een leasebakje) waaruit twee serieus geklede ambtenaren stapten, waarschijnlijk bouwkundigen. Misschien wel van een ingehuurd bureau! Die waren samen ongeveer een uur bezig de brug te meten van het midden naar de uitgang op de Koningslaan. Met schetsboeken en veel suggesties naar elkaar, zag ik al een verbouwing voor me die een compleet nieuwe verkeerssituatie gaat creeren vanaf het midden van de brug. Ook de palen onder het brugje werd gemeten en de kracht werd gemeten door samen wat sprongetjes midden op de brug te maken.
Het zal waarschijnlijk wel even duren. Want eerst moet er een ontwerp komen. En als het brugje echt verandert wordt moet er wellicht een bouwbesluit komen. Dus buurtgenoten: let op de publikatie van de bouwvergunningen. Want er hangt iets nieuws in de lucht boven ons brugje!
JP
Utrecht, 20 oktober 2006
Vandaag een tijdje bij het draaihekje gestaan. Fascinerend hoe
iedereen daar steeds weer knel komt te zitten. Fietsers en voetgangers zonder
bijwagens komen er nog wel goed langs. Maar die oude mevrouw met die rollator
die redt het niet of met zeer veel moeite omdat dat draaihek steeds terugdraait
naar een uitgangspositie voordat het haar gelukt is goed langs het eerste
gedeelte van de beugel te komen. Die leuke jonge moeder uit de Koningslaan
lukt het ook bijna niet om er langs te komen met haar kinderwagen en haar
dochtertje op het driewielertje. Ik zag zowaar een file! Ik heb even geteld:
drie volwassenen met fiets, twee kinderen met fiets, een oude man met een
hond en de gemotoriseerde driewieler van die meneer met die Afrikaanse hond.
Met z'n alleen liepen ze klem. Maar ik moet zeggen dat de gezamenlijke boosheid
beslist een band schept.
Ongelooflijk hoe het gebrek aan vrij denken bij een gemeenteambtenaar het gaan en staan van mensen die geen vlieg kwaad doen zo in de weg zit. Ik ben nog eens het park doorgelopen. Langs alle kanten kan je gewoon het park in rollen, duwen, strompelen, fietsen.
Kijk maar naar deze foto hier boven. Niets staat de parkbezoeker in de weg. Van welke kant je ook komt. Waarom nou juist op dat ene bruggetje zo moeilijk doen.
Terwijl ik daar stond zag ik een fotograaf van AD/Utrechts Nieuwsblad foto's maken op het moment dat een moeder uit de Mauritsstraat met haar fietsende kids langs het hekje worstelde. Samen met haar en de fotograaf realiseerde we ons dat al de werkzaamheden, arbeidsuren, gediscusieer en materiaal tezamen toch meer dan genoeg moeten zijn om een paar prachtige huizen in arm Afrika te bouwen...
We hebben nog eens gekeken hoe het draaihek vast zit en daar ook wat fotootjes van genomen.
Het ziet er toch uit als een stabiele constructie. Die krijgen wij niet los.
Ook de voet van het hek lijkt in een blok beton te staan. Maar ach, laten we ons beheersen en hopen dat de goedheid of de geestelijke vrijheid beetje bij beetje in het denken van de verantwoordelijke ambtenaar sluipt.
We blijven u op de hoogte houden.
RB