Hooien in Bloeyendael
door Pauline Brenninkmeijer

Een betere tijdsbesteding is bijna niet denkbaar op deze zonnige septemberdag, constateer ik, als ik een dertiental mensen vol overgave in de weer zie met hooivorken en kruiwagens. Zwijgend doen ze hun werk op deze zaterdag die Bloeyendael heeft georganiseerd voor de tweede hooironde van het jaar. Een loonbedrijf heeft afgelopen week het maaien voor haar rekening genomen. Vrijwilligers verzamelen nu het hooi en brengen het naar plekken toe waar een kleine tractor met aanhangwagen kan komen.

Theo met "heggeschaar op stok"

Theo, een van de bestuursleden en tevens de bijenhouder van Bloeyendaal, gebruikt een heggenschaar op stok voor de moeilijke stukjes langs de sloot waar de maaier niet bij kan komen. Hij verstoort de weldadige rust, maar het moet even.


Frieke uit de Mauritsstraat

Frieke, woonachtig in de Mauritsstraat, is al drie jaar vrijwilligster. "Ik vind het heerlijk om dit werk te doen. Een beetje hooien of sjouwen met takken. Onze stadstuinen zijn daarvoor te klein. Tijdens het werk hoef je niet te praten en in de pauzes geniet ik van het contact met de anderen." Hilly zit in het bestuur. Zij verzorgt ook de "catering" voor het werkvolk. "Het fysiek bezig zijn in de natuur geeft me veel voldoening en wat ik vooral zo heerlijk vind is dat je meteen resultaat ziet. Dit in tegenstelling tot veel ander werk, waarbij je de energie die je erin steekt vaak niet terug krijgt."

Tijdens de koffiepauze hoor ik alleen maar meer enthousiaste verhalen. De ogen van An beginnen te glanzen als ik haar vraag of ze dit vrijwilligerswerk allang doet. Ze hoeft me niet meer te antwoorden. Ik vroeg het haar vooral omdat ze niet meer één van de jongsten is en het werk fysiek soms zwaar kan zijn. Vanaf het eerste uur maakt ze deel uit van de club. Hans veegt de zweetdruppels uit zijn gezicht, voordat hij van zijn koffie gaat genieten. "Dat heb je als je de avond tevoren nog laat aan de wijn hebt gezeten", verklaart hij nader.

In de kring tel ik drie bestuursleden en tien vrijwilligers. Wil is een speciaal geval. Hij werkt bij de Gemeente Utrecht op de dienst Groenbeheer aan de Prinsesselaan. Het Rosarium is zijn troetelkindje, maar voor Bloeyendael offert hij graag wat vrije zaterdagen op. En Bloeyendaal kan zijn deskundigheid goed gebruiken. Vrijwilligster Katrien vertelt me dat ze een paar keer op een zondagmiddag een workshop tekenen en schilderen bij het Paviljoen van Bloeyendael heeft georganiseerd. "Ik vind het hier een bijzonder plekje en ik vond dat ik daar iets mee moest doen. Ik leer de cursisten vooral om goed te kijken en daar blijken prachtige kunstwerken uit voort te komen." Wie belangstelling heeft kan haar bellen: 030-2595987.

Opeens moeten we allemaal naar Theo luisteren. Hij heeft een aantal verheugende mededelingen. Alle sloten die in verbinding staan met de heemtuin, de wildakker en de aangrenzende bossage voor het paviljoen zullen nog dit jaar worden uitgebaggerd.

Droge sloot

En dat is hard nodig. Door de droogte en de lage waterstand zullen de vissen en de kikkers anders doodvriezen. 11 Jaar geleden is er voor het laatst gebaggerd. Omdat er hier zoveel bomen staan dient dit eigenlijk minstens één keer in de zes jaar te gebeuren. Na jaren aandringen bij de gemeente heeft hij het nu dan eindelijk voor elkaar gekregen.
Een ander nieuwtje betreft de ijsvogelwal die in het voorjaar in de dijk is gemaakt. Om de ijsvogel bij het broeden niet te storen is er voor het publiek nauwelijks gelegenheid deze wal te kunnen bekijken. Het is een langgekoesterde wens van Theo om een soort "Kunst-ijsvogelwal" in het park te creëren op het eiland aan de rechterkant, voor iedereen zichtbaar. Hij klopte hij aan bij de Fortis Foundation en heeft zowaar financiële steun weten los te peuteren voor zijn plan. De aanleg heeft nogal wat voeten in de aarde. Zo moet er o.a. elf kubieke meter speciale grond naar het eiland worden aangevoerd.

De koffiepauze loopt uit door alle nieuwtjes, maar er moet weer gewerkt worden, want daar kwamen de vrijwilligers voor. Hilly gaat de lunch voorbereiden in gezelschap van een beeldschone zwarte kat die regelmatig komt aanwaaien als er bedrijvigheid is in het paviljoen. Hij ziet er niet uit als een zwerfkat en is erg aanhalig. Hilly heeft het beestje al eens naar het asiel gebracht, maar hij is weer teruggekomen. Een poezenliefhebber uit de buurt zou er beslist een geschikt maatje aan hebben. Wie hier nou net op zat te wachten moet maar eens op jacht gaan bij het paviljoen, of contact opnemen met Hilly.

Ik verlaat het bijzondere natuurgebied, dat als het ware in onze achtertuin ligt en waar wij allen dag in dag uit gratis kunnen genieten van de rust en het natuurschoon, niet in het minst dankzij het werk van deze ploeg enthousiaste vrijwilligers.

Op mijn weg terug door het bekende tunneltje valt mijn oog op een armetierig takje klimop, kunstig afgetekend tegen een onlangs witgekalkte muur. Van de schilder mocht het takje blijven. Waarschijnlijk had hij geen schaar op zak. Maar hij nam ook niet de moeite om het takje tijdens het verven even een beetje opzij te schuiven. Ik schiet mijn laatste kiekje van de dag.

Zaterdag 27 september kunt u nog komen helpen en op zondag 28 september vindt DE LAATSTE OPEN ZONDAG VAN 2003 plaats. Bloeyendaal wil in het bijzonder ook de vrijwilligers nog eens attenderen op deze mogelijkheid om aan een rondwandeling mee te doen, meer informatie over de imkerij te krijgen en het interieur van 'Bloeyendael Binnen' te bekijken. Voor informatie of aanmelden kunt u e-mailen naar Nora de Groen: Nora@ndegroen.demon.nl of bellen: 030-2544166.

PB

 

An