Toen was ik aan de beurt

Tweede paasdag, 's ochtends, het zonnetje schijnt en ik wandel vol goede zin met een tas vol spullen, voor een leuk dagje uit, naar de auto. In één blik is het duidelijk dat de planning voor de dag wordt omgegooid. Het boevengilde bezit geen respect voor feestdagen en heeft zijn slag in mijn auto geslagen. Ruit aan diggelen en het ingebouwde radionavigatiesysteem is vakkundig uitgebouwd uit de auto die ik net twee weken bezit.

Mijn auto is het vierde slachtoffer binnen een week rond de kruising van de Mauritsstraat en de Dillenburgstraat. Één persoon heeft zelfs twee maal binnen drie dagen nachtelijke visite gehad in zijn auto.
Dat werd dus een gezellig dagje aangifte doen, glasruimen, bij de verzekeraar melden en als top-attractie naar de Carglass. Daar tref ik lotgenoten, bijvoorbeeld iemand waar ze voor de lol de voorruit aan diggelen hebben geschopt(!), het kan altijd gekker.
Aangifte doen bij de politie blijkt enorm verbeterd, het gaat online en zeer efficiënt. Nog niet zo lang geleden moest ik voor een gestolen fiets op het politie bureau twee uur wachten om de aangifte op een heuse typemachine te laten opnemen.
De volgende dag nog even telefonisch contact gezocht met de politie. Ik was nieuwsgierig of ze in de gaten hadden dat de auto-inbraak-frequentie hoog lijkt.
De dame die mij aan de telefoon te woord staat geeft nietszeggende antwoorden en weigert mij inhoudelijke informatie te geven of mij door te verbinden met iemand die iets doet met boeven vangen. Dat geeft mij niet het gevoel dat de politie hier veel aan gaat doen.
De verzekering vergoedt, maar wat nu. Weer inbouwen om opnieuw te laten stelen, of toch maar capituleren en een oud radiootje in de auto plaatsen?
B.

Vakkundig uitgebouwd, netjes bij de stekkers losgemaakt, geen bekabeling beschadigd.